Birgün kalbine hicran dolacak
Ruhun bizar kalacak, dilin lal olacak, gözlerinde kararacak
An haline bakacak, aklın şaşkınlık içinde sukuta kanacak, idrakin boşalacak
İraden artık tınmaz bir halde vaktini umut içinde kuşanacak ve figanın ağlatacak
Ruhuna sesleneni duymadın
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta