Üzerime örülmüş evinin duvarları
Yıkılacaktı sanki karşısında durunca
Kapatıyordu kapılar geçtiği sokakları
Geçtiğimi görünce yüreğimden usulca
Gözleri kahverengi saçlarını görmedim
Elleri kuşlar ile çırpınan çocuktu
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta