Güzelliğin Gülcedir Şiiri - Hasan Ulusoy

Korkutan aynalarda ne gördüm bilemezsin
Uçuklayan dudaklar sayıklarken adını
Akşamları gözlerim hayalime gelmezsin
Gül uzaktan anlamaz bülbülün feryadını

Sesler sessizliğini üzerime savurur
Sükûnet tepeleri ruhumu üşütüyor
Elimi dokunduğum sular gözede kurur
Büyüttüğüm ümitler ümitsizce düşüyor

Karlaşan mevsimlerin adına bahar dedim
İklimlerin ahengi isyanımla bozuldu
Aynalar surat asar elbet sebep var dedim
Sitemi ölüm kokan gönül yıldı ezildi

Ninnileri avutmaz sitem yüklü analar
Kaçırdığım zamanı zamanda kaybetmişim
Haşir neşir olduğum ayrılıktan can yanar
Ellerimi açtığım dualarla bitmişim

Farkına varmadığın bu gülşenin gülü sen
Güzelliğin gülcedir nazın ateşten yaman
Gergefine gönlünü düşüren gülü görsen
Kaderine razıdır gönlü dinlemez aman