Guzel olmayan seyleri bile sevdiginde kisi, kendi disinda gelisen olaylar dahilinde, kendince ona anlamlar  katiyor yada kendisinin de tam olarak anlayamadigi  bir rollle karsi karsiya kalip; o rolun geregi karsisindaki kisilere replikler yaziyor.Bu repliklerle kendisinin haricinde bir cok insan da yuz yuze kaliyor.
    Kirmizi baslikli kiz   tarafindaysak: zalim acimasiz, ac gozlu, kana susamis kurt diyoruz.
    Kurdun tarafinda oluncada: gunlerdir aclik ceken ve ormanda yapayalniz olan, acliktan ne yapacagini bilmeyen oluyor  kurt.Bu durum tarafimiza gore degisiyor.Bize gore kurban olan baskalarinca  zalim olarak nitelendirilebiliyor. Yada bizce zalim  baskalarinca asil kurban olabiliyor.
   Sevgi ve sevgili de boyle aslinda.Bugune kadar gordugum yada konustugum herkes sevgisinin yada sevgilisinin digerlerinden ve diger iliskilerden cok daha farkli, cok daha ozel oldugunu iddia ediyor.
  Hicbir sey siradan degil, ayrintilari cok olan ve hatta cevredeki tum iliskilerden ve sevgililerden farkli oldugu iddiasi bile cok guclu.
  Peki sokakta rastladigimiz on ciftten 6 neden mutsuz yada kavga ediyor? 
  Yada bir cok yonden artilari cok fazla olan bu iliski nasil olupta hastalaniyor ve bir sekilde tarafimizdan yada karsi taraftan OTENAZI ile yuzyuze kaliyor? 
   Ayrintilarin ve guzelligin ust safhada oldugu ve cok ozel olarak niteledigimiz bu sevgi yada iliski   aslinda  dusundugumuz gibi degil mi? 
   Asik oldugum kadindan ayrildigimda  sanki herseyin sonu gelmisti.Bitip tukenmek bilmeyen  bir sizi yada aci beynimle birlikte tum vucudumu ele gecirmisti. Ne zaman bosta, kendi basima kalsam  cevremi sarmalayan tum atmosfer huzun ve aci ile izole ediliyordu.Oturup sattlerce  dusunmek  ve dusunurkende aci cekmemek elde bile degildi.
   Zamanla farkettigim seyse cok daha ilginc: uzuldugum yada avam bir tabirle kahroldugum o surec sevgilimle birlikte oldugum ve suanda ayrildigimiz icin ondan arta kalan  surecti. Yapmam gerekenin de basit oldugunu ve bu arta kalan zamani doldurmam gerektigini farkettim.Evet gercekten o arta kalan zamani bir sekilde doldurdugunda  huzun ve aci tamamen ortadan kaybolmasa da  siddeti asgari seviyeye iniyordu.
  Ama su var ki bunu yapmak o kadar da kolay degil, cunki insanin bir gun icerisinde yalniz kalmayacagi yada ic sesini dinlemedigi zamani sifirlamak hemen hemen imkansiz.
 Gothe nin dedigi gibi “ Tum kotulukler kolkola gezer” mis. Olayin icinde  bu tip bir durum olmamasina ragmen karsima  ciddi bir sekilde benim bilmedigim hatta daha once yasamadigim halde  bir sekilde  bana empoze(siringa)   edilmis bir rol oldugunu farkettim.
 “Asiksan ve ayrilmissan aci cekmek zorundasin” ama ben aci cekmek istemiyorum. ” Sevgilinden ayrilmissan kendini alkol duvarlarinin  yada promil seviyelerinin uzeriinde gezindirmek zorundasin” ama biri icin icip icip sizmak ta bana gore degil.  “ Bu bugune kadar boyle yasanmistir bundan sorada boyle olacaktir” iyi ama bu Darwin in  Evrim teorisimi ki yuzyillara karsi meydan okuyup gecerliligini surdursun? 
   Sonra bir sekilde bir divan siiri gecti eklime kurcalamaya basladiktan  20 dakika sonra divan sairleri ve yazdiklari eserler arasinda boguldugumu farkettim.
  Belkide o donemin akimiydi bu, yada islenisine edecegim bir laf yok ama;  bu akimdaki tum siirlerde  hep ayni sekilde ifadeler vardi. 
   Sevgili kirpiklerini saplar, gul dikenini batirir, yar kasini egdirir, yada bir bakis firlatir ve  sen karsisinda eririsin.Dusuncelerinde hep  ona olan ask ve bu askin verdigi acidan alinan zevk vardir.
   Ne yani asik olunca aci cekmek zorunlulugu yada asik olununca aci cekmek ve bu acidan duyulan zevk her zaman olmak zorundamiydi? 
  Her sey gibi divan edebiyati turunde bir eser daha kazandirmamak yada   kendimce arabesk olmamak icin  bir seyler bulmali ve bu ruh halimi  en az zahiyatla gecistirmek zorundaydim! ! 
Herseyin  her zaman tek muhattapi ve tek cozum yolu yine kendisidir, kisinin. Bir cok kisden fikir alirsin ama aldigin fikirlerin tamami  yine haricten gazel okumaktir.Yine cozum senin icinden gelicek ve sen yine onu uygulayacaksindir.
  Karar verdim ve  uygulamaya koyuldum.
   Ilk once kendimi bir kenera koydum, sonra icimdeki herseyi bir kenara cikarip duygularimi da bir tarafa biraktiktan sonra sevdigim, askima bakmaya calistim, ilk basta objektif olmakta zorlandim ama bir sekilde  yalin olarak bakmaliydim, ve sonunda icimde hic bir sey olmadan ona bakamyi becerdim.
   Ne gordugum ayriligimdan sonra yasadigim olaylardan cok daha buyuktu.
       Karsimdaki kisi  benim icimde sevgi olmadan, sevgilim olmadan orada, tam karsimda, bombos ve anlamsiz duruyordu, hatta biraz daha dikkatlice baktigimda  guzelligini bile abarttigimi farkettim.
    Ve iste o zaman anladim ki kim kimi severse sevgisi kadar guzellestiryor karsisindakini, aslinda hic te o kadar guzel degil, hic mi hic ozel olmama ihtimali bile var, ama o icimizdeki sevgi, sevgiyide sevgiliyide o kadar guzellestiriyor ki.
      Acimadan cikardim sevgimi ve tekrar baktim karsimdakine veyine anladim ki sen sevgim olmadan aslinda kocaman bir hicsin.
    Simdi anliyorum ki! ! kurdu sevince Kirmizi baslikli kiz, Kirmizi baslikli kizi sevince de kurt  guzel oluyormus.
Kayıt Tarihi : 12.7.2003 14:20:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!