Yaylalarda doğar sürmeli gözler
Çıkar gider bizim elin güzeli.
Özenmiş Mevlam, görmeli gözler
Yıkar gider bizim elin güzeli.
Bir yaşında ağızlanır dillenir
İkisinde sırma saçlar tellenir
Yedisinde al yanaklar güllenir
Kokar gider bizim elin güzeli.
Sekizinde oynar oynar gün eder
Dokuzunda ip eğirir yün eder
On birinde güzelliği ün eder
Aşar gider bizim elin güzeli.
On ikide kendin bilmez toy gibi
On üçünde kalem kaşlar yay gibi
On dördünde gönlü deli tay gibi
Uçar gider bizim elin güzeli.
On beşinde sevdalara atılır
On altıda hülyalara kapılır
On yedide bir kötüye satılır
Kaçar gider bizim elin güzeli.
On sekizinde dudaklarda bal olur
Yirmisinde garip garip hal olur
Yirmi birinde sevdiğine kul olur
Coşar gider bizim elin güzeli.
Yirmi beşte cilve eder nazlanır
Otuzunda bayram eder hazlanır
Otuz beşte deli gönlü uslanır
Şaşar gider bizim elin güzeli.
Kırk yaşında zülüfleri ağarır
Ellisinde Hak Hak diye çağırır
Altmışında ömrüm derde bağırır
Yaşar gider bizim elin güzeli.
Yetmişinde erenlere karışır
Sekseninde yüzü gözü kırışır
Doksanında Azrail’le tanışır
Bakar gider bizim elin güzeli.
Adem’im Hak’tan gel emri denilir
Yüz yaşamadan salası verilir
Fidan iken, selvi olur serilir
Yakar gider bizim elin güzeli.
12 Nisan 1985
Adem VuralKayıt Tarihi : 28.5.2014 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!