Girdiğin gönülde erguvanlar açmış,
nilüferler yüzüyor, ay çiçekleri gülüyor.
Sen gülünce,
mevsimler baharda takılı kalmış.
Saatler hep ikindi vakti serinliğinde.
Karamsarlık yıkılmış, ümitsizlik kayıpta.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta