Tarif Şiiri - İsmail Uysal

Bulutlardan özgür, güzel saçların
Ömrümden gün alır tel tel saçların
Dokunursa yaban bir el, saçların
Aşkının kurduğu darağacımdır.

Gözlerin ki yeşil, deruni mavi,
Cüceye çevirdi kocaman devi
Gözlerin yaşamdır bana bir nevi
En tatlı işkencem, doğum sancımdır…

Yanakların utangaç bir gelindir
Kalbimi deşen ok kirpiklerindir
Dudakların en harami yerindir
Öpsem bir kerecik yar davacımdır.

Yaylamın düzüne benzer gerdanın
Sinende izi var bir çift turnanın
Hançeren sulağı gibi yaylanın
Her kaynaktan akan ter ilacımdır.

Ellerin, nazende bir gül gibi yar
Ellerin saçımı okşayan rüzgâr
Tenimi, temasa geçmeden yakar
Bilirim o eller hep duacımdır.

Maralı andırır incecik belin
Duruşun, endamın, başka her halin
Hele muhabbetin… Dilin ahh dilin…
Seni bana çeken tek aracımdı.

Yârim, dilim seni, sana anlattı
Ancak anlattığı teferruattı
Yüreğin, ömrüme bir asır kattı
o gönül dünyaya bakış açımdı.

Öyle bir ruh var ki derinlerinde
Bedeninden öte, saklı yerinde
Kalbinin ateşi var gözlerinde
O ruhun her derdi benim acımdı.