Artık gitmez oldu gönül kervanı;
Bulunca yüreğinde ebedi bir hanı.
Evim, yurdum sensin, senin yanın sılam;
Gerekmez bana ne saray ne bir cihan.
Gelse sonbahar, dökse de gönlüm yapraklarını;
Yine senin çiçeğin açar, getirirsin baharı.
Ellerim titrese, zemheri ayazında gecenin;
Gerekmez kor ateş, yeter bana nefesin.
Yaslayıp da başımı o cennet dizlerine,
Baka kalsam huriden güzel yüzüne
Etsen sözlerin ile beni mest,
Uğuramaz gönlüme ne gam ne bir dert
Yağmurlu bir günde tutsam ellerini
Ve yağmur ıslaklığında öpsem gözlerini
Ben olurum dünyada en bahtiyar,
Elindeyken elim ve gözlerini öperken ey yar
Saçların bağlasa gönlümü kendine,
Kul olsam kapına tüm benliğimle.
Beklerim bir ömür açılmasını kapının,
Girebilmek için gönlüne apansızın .
Kayıt Tarihi : 31.7.2021 21:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!