Güzelleme Şiiri - Tahsin Şimşek

GÜZELLEME

Üstüne titremekten del’olur gönlüm
Tutkuyla kuşatır ikimizi, sevişmek
Akıp giden saatin kadrini bilirken
O, yangına dönüşen düşkünlüğüm

Laleleri toplarken ellerimi bırakma sakın
Sözcükler de yetmiyor bazen, sevişmek
İşteşliğine çok geç alıştık her şeyin
Sen belki de “birlikte erimek” derdin

İstekler büyüttük nemli topraklarda
Birleşmek gökkuşakları düşü, sevişmek
O kanat çırpışlardaki yoruluş
Yankıdır yıllardır, huzurun mağaralarında

Gönül koyma, özsuyumla çoğalan peteğim
“Dolduruyorum” dememden kızarır, sevişmek
Uzanıver ülkem gibi güneşe doğru
Kabına sığamadıkça çoğalan Kibele gönlüm

Bozkırları unutmuş bir göçebedir
Sevgiye susamış turaç boyunlu, sevişmek
Tepelerden koyaklara iplik iplik inerken
Bak incileşen, ışığınla girdiğim midyedir