Güzelleme Şiiri - Gül Ozan

Kış güneşim göster yüzünü
Çok özledim ama söyleyemiyorum
Bir tatlı sözle ısıt içimi
İstesem de yanına gelemiyorum.

İlk gördüğüm günden beri
Yüreğim kör bir kuyu gibi
Sevdiğimi, özlediğimi
Ne varsa hep içime atıyorum.

O gün karşıya geçmiş olsaydım
Sorduğunda cevap vermiş olsaydım
Orda senle sohbet etmiş olsaydım
Diye her günüme hüzün katıyorum.

Kış güneşim sen gülümseyince
Bir müzik başlıyor sanki sessizce
Sesin nasıl sıcak, gözlerin ince
Yok ben seni anlatamıyorum.

Güneş olup doğdun üşüyen yüreğime
Rengarenk bir resim boyadım senle
Kar yağmur fırtına diner sen gelince
Ama ben hala seni çağıramıyorum.