Güzelin en güzeli Şiiri - Hakan Özüçelenk

İşte o akşamın yıldönümü geldi.
Balipaşa sokakta seni gördüm.
İçime vesvese girdi üzüldüm.
Yoksa beni bırakıp gidiyor musun?

Beni görünce çığlık attın ,şaşırdın.
Bir an duraksadım başkası mı var?
Aynı yerden annemi alıp geçtim.
Ama sen hala o çocuklarla...

Sen yine şaşkın bana bakıyordun.
Oysa ben seni kaybettim acısındayım.
O buhranlı üç gün kasım benim yasım.
Dedim ki.'başlamadan bitti aşkım'.

Zordu o kasımın soğuk günleri.
Uykusuz,sınırlı ve depresyon halı.
Pazartesi öğle okuluna koştum.
Gözlerin söyleyecekti bana her şeyi.

Telaşlı bir ergen Akşemsettin yokuşunda.
Aşkını kaybettiğinin soğuk korkusunda.
Görünce sevdiğini nefesini tuttu burnunda.
Çünkü aşkının kaderi o güzel kızın bakışında.

Evet şimdi gördü ve arkadaşına sevincini haykırdı.
O an duran kalbim yeniden canlandı şahlandı.
Yaklaşıyor, melek gibi gülümseyen yüzü aydınlandı.
Anladım ki... sarışın narin kız aşkından caymadı.

O an sonsuz sevinç bedenimi sardı.
Anladım ki aşkımız canlı kaldı.
İşte karşımdaki küçük kız aklımı aldı.
İstanbul Fatih sokakları aydınlandı.

Güzelin en güzeli sarışın küçük dilber.
Nereden bilecektik kararını vermiş kader.
İkimizde sevdik ama feleğin hükmü geçer.
Yollar ayrılır, sevsek bile aşk biter.
Sen gülümsedikçe