Güzelin Cefası Şiiri - Uluğ Çelik

Güzelin Cefası

Hasretine dayanacak gücüm yok
Tek bir yaprağım yok.
Sabretmeye tahammülüm,
Beklemeye kudretim yok.

Ayaklarını öpmek istiyorum,
Zira alçak gönüllüyüm.
Gülüne vurgunum,
Beni vuslat bağına götürsen,
Orada kargalar gibi ötsem

Düşünce kapısını kapattım,
Hayal kalemini kırdım.
Çünkü öyle güzelsin ki sen,
Tarif ve tasvire sığmazsın.

Cefan bol olsa da sefan var.
Sen bana dert yollasan da
Bilirim gene de sendedir deva.
Senden bana bir vuslat müjdesi getiren olsa,
Aleme kapatırdım kapımı da
Yüzümü göstermezdim halka.

Aziz ayağının toprağının hakkı için
Andımı bozmadım
Sen benden ayrıldın
Ama ben bir başkasına bağlanmadım

Ah! Senden uzakta yanıp tutuşmadayım,
Cihanı ateşler bir kıvılcımım.
Yanıyorum yanıyorum…
Ama ben falanın aşkından yanıyorum.
Demeye bile yok cesaretim,
Merhamet et ki artık bittim,
Şefkat göster,artık canımdan geçtim…

Gel,her ne yaparsan da gene güzelsin
Bana gül gerekmez
Servi gözüme gözükmez
Bana senin vuslatın lazım
Gel,gel ki
Sensiz aşkının gamıyla pek şaşkınım
Gel,gör ki
Şimdi, ne kadar hastayım
Haber gönderdim ve dedim
Gel, beni hoşnut tut! ..
Bana cevap şu oldu:
Ben sensiz hoşnudum! …

--S.Ş-