Güzelim dertlerim bana yeter

Ah güzelim dertlerim bana yeter
Sakın anlatma bana sen de kendi derdini
Ağlarım ben içimden, söyle bu mudur keder?
Bilmem nasıl kaybettim ruhumu, bedenimi

Bilinmez bir yoldayım: yalnızım, korkuyorum.
Sarılacak bir halat, tutunacak dal da yok
Boşuna yaşıyorum, her gün kan kusuyorum
Canlı ölü gibiyim, dönülecek yol da yok.

Cahil olmaktan korktum, bilgin deliye döndüm
Sustum içime attım, görünce cahilleri
Coştum kendi kendime, yükü kalbime gömdüm
Derviş, mecnun dediler, bitince sevgileri.