Güzelim: Şiiri - Ziya Arifoğlu

Sular gibi çağladım,
Gezdim, dolaştım, oynadım.
Sonunda bir güzele gönül bağladım,
Sevdim, sevildim, ağladım.

Bülbüller gibi şendik,
El eleydik, göz gözeydik.
Mutluyduk, umutluyduk.
Ne oldu, niye savrulduk, savrulduk?

Dağların başındayım, güzelim aşkın dayım.
Güzel benden ayrılmış,
Ben bu işe karşıdayım.
Sular gibi coşkudayım.

Yüksek tepeler hep mi karlı?
Anam, babam, bacım neden efkarlı?
Benim akranlarım, hepsi yarlı,
Nerede benim yarim nerede?

Bir zamanlar benim yarimdin,
Esen rüzgarlardan daha serindin.
Ne oldu niçin böyle gerildin?
Ben suçsuzum sen bu işe sevindin.

Umut doluydu benim günlerim,
Asker oldum sılam ile seni özlerim,
Bir haber aldım onun için doldu gözlerim,
Ağlama anam, sen hiç ağlama.

Ziyai'de çok üzgün
Sevinmesin dost, el gün.
Hayırlar dileyelim,
Bunu böyle beleyelim.

25 Temmuz 2013.
MERSİN: