Güzelim Şiiri - Yılmaz Aybar

Güzelim, boşuna ağlayıp durma,
Göğe ellerinle dokunamazsın,
Sevdaya fazla bel bağlayıp durma,
Bulutlar üstüne köşk kuramazsın.

Güzelim, yere bas ayaklarını,
“Hiç kimse tutamaz onun yerini”
Diyerek abartma hayâllerini,
Bu gidişle dertten kurtulamazsın.

Güzelim, sende bu tazelik varken
Daha mevsim bahar, vakit çok erken,
Bahçeler çiçekle dolup taşarken
Bir tek gonca ile avunamazsın.

Güzelim, canandan önce gelir can,
Can olmazsa neye yarar ki canan?
Şimdiden kendini eyleyip duman,
Bir deli rüzgara savuramazsın.

Güzelim, aklını başına devşir,
Uzaktan davulun sesi hoş gelir,
Dolaşsan da köy köy ve şehir şehir,
Sen sana sen gibi yâr bulamazsın..