Güzeli Görmek... Şiiri - Yunus Emrah Daş

Güzeli görmek, olmayanı da güzel görmekti beklide,
gözlere inen incecik bir tül’dü….
ve adı da her lügatte değişen sevgi yada aşk’tı bu olgunun!
Sevecek, her zaman güzel bir şeylerini buldu,
Ve…Kusur aramadı hiç.
Uyuyuşu…
Uyanışı…
Oturuşu…
Kalkışı…
Konuşması…
Gülüşü…
Güldürüşü…
Ağlaması…
Sinirlenişi…
Duruşu…
Durduruşu…
Dokunuşu…
Sarılışı…
Kokusu…
Öpüşü…
Teni…
Gözleri…
Görüşü…
Görünüşü…
Sacları…
Saçmalıkları…
Sevişi…
Sevinişi…
Korkusu…
Korkutuşu…
Ve bunlara benzer her ne kadar eylem varsa, görmez bunun dışındaki reaksiyonları birey! tamamen gözlerindeki tül’den ibarettir gördükleri ve sevmiştir…artık 3.kişilerin gözlemleri önemsizdir o’na dair…çünkü onun için yeterlidir tüm sevceleri…Tümceler anlamsız…
gerisi de önemsizdir!
Velhasıl kelam çok sözler söylendi ve söylenmeye de devam edecek….ve her lügatte ayrı,her dilde farklı,her coğrafyada ayrı yer alacak ama kalplerde hep aynı hissi uyandıracak…
Bir eksik…
Bir fazla…
.............................................................................................(yed)