Güzele Bakmak Reflekstir Tinsu

Tecahül-i Arif ‘teki “ Arif” benim, öyle beni bilip de bilmemezlikten gelemezsin sevgilim.
Hüsn-i Talil’deki Hüsn sensin, sevmek için güzelliğin güzel bir sebeptir.
Haydi sanat yapma yaramın telmihlerinde Leyla gibi ağlayıp durma bağrımda.
“Canımı yakanda acımı dindirecek de sensin Tinsu”
Benim meselem seninle olamamak için olmanın vakilerinde ruha vakıf olmak, seninleyken sensizliği sen kılmaktır.
Kader bizi avuttu, karakterlerimiz eğitti, amaçlarımız yakınlaştırdı, kavuşmalar ıslattı, kalmalar kabil kıldı, yaşamak ıslattı, gitmek ağlattı, yeniden kavuşmaları dağıtmadı yaşamsalı.
Oysa bir merhaba demediğin için yaşamın durduğu senli bekleyişlerdeyim. Bir merhaba sadık, bir merhabana hasret, bir merhabana meftun, bir merhabana ağlayan bu aşk mücahidini neden sızılar içinde yalnızlıklar okyanusuna attın.
-Okyanusta ıslandım; ama uslandım, özledim, algılarını dalga yaptım, köpükleri berrak kavuşmalar için sakladım. Büyüdüm büyüdüm damlalarında. Kendi içimde ıslandım, sözsüz kaldığın kayıplarda sustum.

*Çabalar çıyanlarımı yok etti. Bir kenara attığın amaçların yamacında akrebin zamansızlığımdan ısırdı. Sensiz yelkovanları yeli olup sustum.
-Aşk birden üçe kadar saymakmış. Ben sadece seni saydım.
Bir …. Sen ….Son …..sen.

-Nasıl bilirdiniz bu çok sayıya sığan beni? Nasıl bırakırsınız hiçbir kitaba sığmayan, hiçbir kitapta olmayan ,hiçbir kitabın kokusuna benzemeyen beni.
*Gel vefasız gel vicdansız “ diyebilmek için büyümedi kinlerim.
Gerektiğinde, gereğen, öleğen, biteğen,olağan sen imkansızlıklarına meylim olacak.
İçimdeki beni çıkaramazsan içimdeki sen kalır. Sen zararını nasıl karşılar bu yürek adılı. Bu sensizliği kendine yakıştırmayan acıların yakışıklısı. Felsefi yatağında olmak isterdim.
Seninle tözle iki gözün göremediklerin tartışmak isterdik. Senin sevdiğin yazarları küçümseyerek seni kızdırmak isterdim.
-Biraz kendin gibi olana ulaklar büyüt , biraz özüne yakın gözler tak yaşamsal girdabına.Gergeflerindeki gereksiz sözcükleri çıkar duru aşk cümlemizde.
-Yazdıklarımın içine kendi oku, biraz kendine sözler yıka.Biraz sözcük helvası ye.
Biraz cümle kızart yürek ekmeği yerine. Sana acıktığımı hatırla.
Ya da annen gelsin, o meşhur ekmeğini yapsın .Tadına alıştırmalar yapsın aç kurdun .
Belirsizlik içeren içinden vahimlerini sun. Beklentisizliğin antlaşmasını oku.
İntikam kokan mayınlarını tavırlarına döşemekten vazgeç. Vaizi olduğum senli sohbetlerin bağrından ruh halinin fotoğrafını yolla. Biraz kendime gelişe , gelişi güzel sevgiler ısmarla.
*Biraz daha, biraz dehalara yakınlaş .Biraz daha sendeyim.
Simetri takıntını davranış haritamda uygulamayı bırak.İnsan karakterler şehridir, değişmeyenleri vardı. İstanbul’da haydi boğazı değiştir bakalım. Biraz insan da öyle.
*O değişmez karakter şehirlerini güzelleştirebilirsin, sosyalleştirebilirsin, yontabilirsin.
-İstanbul Boğazını kaldıramazsın, ama ışıklandırabilirsin,sahiline muthiş manzaralar, mekanlar yapabilirsiniz.Üstelik insana,insani güzellikler yapmak daha kolayken neden zor olan heybe olup bunca yürek yükünü taşıyorsun Tinsu…
*Tahammül etmek paralı mı ki? Ya da şehirlerden önce biz mi değiştik.
*Cüzdanlarda yaşayan insanlar kadar asıl yürekte, güzelliklerde, güzel düşlerde yaşayanların sayısını artırma savaşında olmalıyız.
-Cüzdanda yaşamayı seven binlerin ininden çıkmalıyız. Biz insanız, biz varken cüzdan yoktu sevgilim. Bir insan özü kadar özüne yakın bebektir.
-Bebekken vicdanı vardı, cüzdanı yoktu . Şimdi söyle sevgilim sen cüzdanların yarattığı insancıkların atlasında hangi renge karanlık dehlizler ekliyorsun.
-Yoksa bu aşk fakirinin tinlerinde su olmaya, su gibi kalmaya, su gibi akmaya, su gibi yazmaya, su gibi aşk olmaya nazır mısın?
Üç günlük dünya dedikleri:Cuma, cumartesi, pazar. /Anonim/.Şimdi pazarımız da bitti. Sen haftanın hangi ilk gününde yalnızlığıma iyi bakmaya geleceksin. Yalnızlığımı eğitmeyi, ağlayan gözlerini silmeyi, yapayalnızlığa itilmişliği normal olduğunu söylemeyi dahası bu yalnızlığın mucidi senin olduğunu söylemeyi denemeyecek misin Tinsu.
Sahi sevgilim ayrılığın bedeni kaçtı? Neden bana uymuyor? Oysa sevgilim aşkın bütün bedenlerini seninle giydim. Üstsüz bile bedeni vardı aşkımızın.
-Haydi şimdi biraz beni senden giyindirme vakti, aşk alazlarını çalmadan.