bilinmezliğe uyuyoruz,
kimsesizliğe uyanıyoruz,
umarsızlığa yaşıyoruz,
sonsuzluğa yok oluyoruz...
ne bir söz değiştirecek bunu,
ne bir öpücük,
ne bir kahraman gelecek,
ne isa geri dönecek...
sen de gitmeden bir iz bırak bu dünyaya,
körler hayaller kursun,
sağırlar söz etsin,
çocuklar gülümseyebilsin,
büyükler duygulanabilsin,
adını her andığında,
daha güzel bir dünyaya...
Kayıt Tarihi : 11.3.2006 14:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Recep Uslu
TÜM YORUMLAR (2)