Güzeldir...! Şiiri - Mehmet Şahan

Aklında, fikrinde tüm benliğinde,
Yaradan’ı aratan soru güzeldir…
Mevla’nın verdiği ruh kimliğinde,
Yüzüne akseden nuru güzeldir…

Huzurda yanakta kızaran al’ı,
Adını andıkça mest olan hâl’ı,
Gönül bahçesinde toplanan bal’ı,
Petek, petek yapan ar/ı güzeldir…

Sevdayı gönülde taşırmak için,
Aşk ile dağları aşırmak için,
Nefsini özünde pişirmek için,
Birini bin eden nar’ı güzeldir…

Aşkını arayan Mecnun oldukça,
Maşuk’un sevdası gönle doldukça,
Vuslatı bekleyen yürek yandıkça,
Kıvama erdiren har’ı güzeldir…

Semayı inleten Habeş Bilal’i,
Çöllerde dolaşan Üveys misali,
Emri Hak’la gelen kulun visali,
Levh-i Mahfuz’da ki var’ı güzeldir…

Şahan der benliğin sarınca Allah,
Damardan özüne varınca Allah,
Aşkın kimdir diye sorunca Allah,
Allah’a kulunun yar’ı güzeldir…