Güzeldi Seninle Yorulmak Şiiri - Uygar Yeni

Vakit geldi
Son nefesini vermeden önce uyan
Bak, yanı başındayım, tut elimi
Tam vaktidir, gidelim, kimsenin haberi olmaz...

Hadi uyan, tut elimi
Kalk gidelim
Kimseler yoktur düştüğümüz yerde
Vurulduğumuz yeri kendi gözlerimizle görelim...

Çok sevdik, yürüdük beraber; yorulduk, düştük
Savrulduk ve vurulduk kör bir sokak ortasında
Vaktidir şimdi gidelim,
Kimseler yoktur
Düştüğümüz yeri kendi gözlerimizle görelim…

Olur olmaz düşler kurduk,
Belki en çok sen yoruldun düşlerimde
Ama ben de yoruldum yeterince
İyiydi yine de
İyiydi senin ellerinle vurulmak
İnce belli bardaktan çay içer gibi
Güzeldi seninle yorulmak...

Hadi gidelim,
İntihar mahallini kendi gözlerimizle görelim;
Çifte cinayet sanacaktır kimileri
Büyük şüpheler kalmıştır geriye
Ölen kim, öldüren belli mi? Diye…

Hadi!
Gömüldüğümüz kuyuyu kendi gözlerimizle görelim
Ve
El ayak çekildikten sonra bir tas su verelim,
Su verelim gülüşlerimize…

Belki başımıza dikili taşa bir gül resmi çizer birileri
Ve belki sen de şahitlik edersin;
Ben kuyudayken aklımda kalan gülüşlerine
Kim bilir belki yine gülersin,
Güler de intihar mahallindeki bütün şüpheleri silersin…

Kim bilir, belki ben ölünce de gülersin…