Güzelce Kız... Şiiri - Ali Efeoğlu

Ulu dağın yamacında,gür pınarın başında
Oturuyordu bir dünya güzeli su kenarında
Vardım yanına ki,bir gözleri sürmeli
Sordum güzel sen kimsin,aslın nereli

Dedi kiBen bu dağların ceylanıyım
Tepede ki Yörük çadırıdır evim,oralıyım
Talibimi ararım,annemin tek kızıyım
İster isen beni var git anama

Kız ben senin için yüce dağları aşarım
Engel tanımam,güzelliğinle coşarım
Varır gider hemen yörük anaya sorarım
Be hey dünya güzeli,de hele ismini bana

İsmim Güzelcedir,bunu böyle bilesin
Gün batarken bize,Yörük çadırına gelesin
İste beni,anam kadına diyesin
Varırım sana elbet,bağışla sende adını bana

Dağ ceylanı,bana adıyla sanıyla Koçali derler
Düşmanlarım sakınır,dostlarım pek severler
Biçare Koçaliyim,düşmüşüm senin derdine
Güzelce kız,inşallah seni bana vereler

Koçalim sen hele gönlünü ferah tut
Sebep yoktur tasaya,sıkıntını hep unut
Bende isterim senin gibi bir yiğide varmayı
Var git hele Yörük anamın yolunu tut

Aman Yörük anası,yandım Yörük anası
Görmüşüm Güzelceyi,olmuş kadının hası
İsterim Güzelce kızı veresin hatunum yapayım
Dünya ve ahırette yalnız ona bakayım

Oğul,oğul,ağır olda molla desinler
Sordum Güzelceye,o da senin adını söyler
Benden muradtır,bundan böyle beraber olasınız
Bu dünyanın üstüne sevdanızla doğasınız

Ahh güzel anam,Ahh Yörük anam
Mutlu ettin beni ki,hemde nasıl sorma
Güzelce benim canımdır ciğerimdir
Gözünü daha asla arkada koma

Kalk gidelim Güzelce sevgimize coşalım
Yüce dağları aşıp evimize varalım
Aradım ben ki,seni ömür boyunca
Varıp sevdalar ülkesine yar olalım

Koçalim,gelirim seninle dünyanın bir ucuna
Haydi binelim haydi,o güzel kır atına
Vur tepikleri,uçsun bizi götürsün
Evimize,yurdumuza,o sevda ocağına...

27.temmuz.2001.izmir
Ali Efeoğlu