* Güzel Yurduma * Şiiri - Emine Sönmez

GÜZEL YURDUMA

Anadolu, benim güzel vatanım,
Denizi var, ovası var, dağı var.
Köprüsüdür iki büyük kıtanın,
Çağıl, çağıl çağlayan ırmağı var.

Yolları ağ gibi bir ucdan uca,
Fabrıkaları var tütüyor baca,
Erciyes dağında sabah olunca,
Eteğinde Erkilet'in bağı var.

Edirne'den Van'a, İzmir'den Kars'a,
Cennet vatanımda benim ne varsa,
Afyon kalesi var, yeşildir Bursa,
Egesinde efeler durağı var.

Urfa'nin etrafı dağlar bürümüş,
Ağrı, Nuh'un gemisiyle yürümüş,
Yürek yangınından karlar erimiş,
Ayrı düşmüş o yüzden merağı var.

Geçit vermez dağlar, Kop ve Zıgana,
Anadolum, bize her zaman ana,
Yurdumda tek nefer yeter cihana,
Gözü pektir, demirden yüreği var.

Kimi halay çeker, kimi bar oynar,
Kimi hoyrat, kimi de kibar oynar,
Hepsi neşe dolu kanları kaynar,
Alev - alev yanacak çerağı var.

Karadeniz deli eser, durulmaz,
İnsanları çalışkandır, yorulmaz,
Sis basınca menziline varılmaz,
Bahçesinde çayı var, fındığı var.

Unutmadım Erzincan'ı, Sıvas'ı,
Bereket doludur Konya ovası,
Güzel diyar, Mevlana'nın yuvası,
Isparta'nın gülü var, yaprağı var.

Sayamadım, çok yurdumun illeri,
Efkâr dağıtıyor seher yelleri,
Sevgi dolu hanımları, beyleri,
Bende tükenmeyen sevda çağı var.

Aslı sevmiş, ateş sunmuş Kerem'e,
Ferhat için Şirin düşmüş vereme,
Cennetten köşedir Ürgüp, Göreme,
Her bölgede erenler ocağı var.

Emine Sönmez'im, il - il gezerim,
Bazan durur dertlerimi yazarım,
Seksen ilde olsun benim mezarım,
Desinler, bu elde dert ortağı var.