Güzel Yolculuktu Şiiri - Selim Alper Duman

Kimine uzun yoldur hayat
Kimine kısa
Neden bu yolculuğa çıktığını bilmezsin bile
Geri dönüşü olmayan tek yönlü mecburi yolculuk
İlkbaharın kaynayan kanıyla başlar
Ruhun bedenine fazla için kıpır kıpır
Bırakırsın kendini yola sere serpe
Akıp gider zaman hayat yolunda
Bazen kışlar hiç bitmez sanırsın
Yazın gelmesini dört gözle beklersin
Gözlerini kamaştırır güneş içini ısıtır
Gökyüzünün boynuna asılı yıldızlar
Alıp götürür seni
Derin düşüncelere savurur
Dökülen sonbahar yapraklarını görünce
İçini derin bir sıkıntı kaplar
Nereye yol aldığının farkında varır
Gitmek istemez ayak sürürsün
Ya zamana yenik düşersin
Sensiz devam eder yolculuk
Ya da akan zamana meydan okurca
Dört mevsimin tadını çıkarırsın
Madem bu yoldasın
Yol ister uzun olsun
İster kısa
Öyle ya da böyle
Yolculuğun her anının tadını çıkarmalı
Kokusunu hissetmeli
Gidebildiğin her yere gitmeli
Tanışabildiğin her yolcuyla tanışmalı
Koşabildiğin kadar hızlı koşmalı
Katabildiğin her şeyi katmalısın ömrüne
Yolun sonuna geldiğinde
Hayattan alacaklı
Keşkeler ahlar vahlar ile değil
Cesur dimdik karşılamalısın
Sonsuz karanlığı
Ve şunu diyebilmelisin
Güzel yolculuktu be!