Güzel, hiç bir şeyim yok, suratımda gülümsememle içimden kahkaha atıyorum.
Gözlerim ardına kadar dehşet içinde, kaçırmıyor hayattaki en ufak acıklı anıyı.
Yerde dizlerimi kucaklamış, sırtımı soğuk duvara yaslamış karşıma bakıyorum.
Yakıyorum bir ateş en güçlüsünden kanla boyanmış rüzgar ile büyütüyorum.
Parçacıklar kurutmuş içinde gezdiriyor, büyük alevimi daha da harlıyorum.
Bu içteki yangınlar aleminde, ateşimle başkalarının ateşini yutuyorum.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta