Yokluğun sefil damarlarıma
Enjekte edilmiştir zorla
Beyaz bir ölümdür alt tarafı
Ölümüm sensiz yalnızlıktır
Koca bir ömrü tek gülücüksüz yaşamaktır….
Bir inançlı militan sevdasıdır şu bendeki sana duyulan
Alçakça imzaladığın ölüm fermanıdır sendeki bana duyulan
Koskoca bir yalnızlığa hapsedildim
Sensizliğime bir ömür müebbet yedim…
Nasıl tutarsızdır bensiz şimdi
Baharını yeniden yaşarsın takmazsın hayatı umarsız bir çocuk gibi
Öpmelerine doyamadım beklide kaldırımlarını
Sen ise oturup yaktın bir bir sana duyulan sevdalarımı…
Çiçeklerle bezenmiş bir kır bahçesi görmüyorum
Ulan YALVAÇ seni çıkarıp attım içimden
Artık seni sevmiyorum
Kaç sevdam sayende kaldı kırık dökük
Ölümcül kuşlarınla dokunuyorsun dudaklarıma
Senden olmayan hiçbir şeye
Umarsızca seni seviyorum diyemiyorum…
Yaşamak zorunluluğumdur
Ölümümse sessiz kalma eylemimdir
Senden bu kadar nefret etmemin sebebi
Sana olan sevgimdendir…
Vaktinden önce soldurduğun için
Hiçbir gonca gülünü koklamak nasip olmadı
Senden kaçmayı başardımsa da
Hiçbir acım yinede son bulmadı…
Artık kaçamaktır tüm sevişmelerim
Bitir bu yaşamı artık son bulsun sana duyulan özlemlerim
Kim yeşilsin dedi sana Kıp kızıldır senin şafağın
Hiçbir şeffaflığı yok sendeki şu yalnızlığın
Şimdi intiharlar çepeçevre kuşatmıştır şu sendeki benliğimi
Senden çok uzaklarda artık bende kaybetmişimdir kimliğimi…
… Ayhan Demiralay…
26/12/2007
Kayıt Tarihi : 28.12.2007 12:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bilinmezki köhne zamanın yarına sebepsiz hangi bilinmezi doğuracağı... Kimileri çok sever yaşadığı yerleri kimileri ne kadar çok severse sevsin orda yaşayamaz...bazen bu bile bir zorunluluktur....ben mi? ben seviyormuyum yoksa nefret mi ediyorum kendim de bilmiyorum....insanın bir yerde yaşaması için belli nedenleri vardır...benim o nedenlerim yok denecek kadar az...o zaman daha çok nedenlerimizin olduğu büyük ve karanlık sulara yelken açmak mecburi...benim bunca zamn ayrı yaşadığım memlekette geriye dönük pişman olduğum tek şey ilk sevdiğin insana karşı hep suskunları oynamak ve ona bir defa bile seni seviyorum diyememenin ızdırabıdır...büyük ihtimalle hiç bilmedi ve bilmeyecek...hayat aslında basit bir gölge oyunundan ibaretmiş te biz bunu farkedememişiz....birine karşı ne hissettiyseniz pat diye yüzüne söyleyivermeniz dileğiyle hoşcakalın yaşamanın manasını kavrayabilmiş ender insanlar sevgilerimle.... ...Ayhan...
Ölümümse sessiz kalma eylemimdir
Senden bu kadar nefret etmemin sebebi
Sana olan sevgimdendir…
Kutlarım, güzel dizelerdi.
TÜM YORUMLAR (1)