Güzel Ve Çirkin Şiiri - Ziya Bekar

Penceremden baktım,
Lapa,lapa kar yağıyor.
Her taraf bembeyaz olmuş
Gözlerim kamaşıyor.
Fırladım sokağa
Sevgi ve coşkuyla
Gökyüzüne baktım
Ardından doğaya
Ağaçların dalları eğilmiş,
Bürünmüş beyazlıklara.
Gelinlik mi giydiler?
Yoksa kefene mi büründüler?
Çığlık çığlığa bir ses
Sevinç nidalarımı bunlar?
Yoksa matem mi var?
Dışarıda çocuklar,
Kartopu oynuyorlar,
her şeyden habersiz,
çığlık çığlığa.
Arzular sonsuzluğa,
Duygular keşmekeş
Kışın zulmü yeni başladı
devam ediyor.
Dertler ve çileler durmadan sürüyor.
Ömürler ya çadırda ya prefabrik geçiyor.
Vücut yoruluyor,insan çöküyor.
Depremin ardından açıda olsa,
Hayat devam ediyor.
Artçılar,
Artçılar durmadan sürüyor
İnsanlar çığlık çığlığa koşturuyor.
Zorda olsa mücadele devam ediyor.
Tabiatın kanunu bu, yine galip geliyor
Hayat bu çığlıklarla geçiyor.

Kasım 1999