Zaman geçmek bilmiyor
Karanlıkta zaman ve
Urla’nın sahilleri
Sahiller boyu karanlık.
Ben de varmak bilmiyorum
Rüzgar, terk edilmiş tekneler
Ve birkaç tane de köpek
Yeterince yalnızım.
Güz havası, soğuk rüzgarlar
Umudumu kıracak kadar
Soğuk değiller!
Umut tüketir insanı, farkında değilim.
Ya da farkındayım
İtiraf edemiyorum kendime
Zaten seni görmeye gelmiyorum!
Uzaktan göz göze geliriz
Belki...
Kim bilir belki daha yakından
Görürüm, kirpiklerini ve gözlerini
Kirpiklerin gözlerini okşasın
Ne kadar da güzelsin...
Hala aklımdasın, ben bitiremedim
Başlamayıp da bitmeyenleri!
Hasretin bana ağır geliyor
Yoruldum ben, yoruldum, karşılaşmayı
Umut etmekten yoruldum.
Olur da beni görürsen
Umutlarımın en güzeli
Sen gel benim yanıma, olur mu?
Ah Güzel Urlalı ah...
Benim sana kalmadı mecalim.
Kayıt Tarihi : 18.9.2018 01:11:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
19 yaş. Balçova 2. GU.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!