Güzel Ülkem. Şiiri - Hıdır Yallı

Dağların o derin maviliklerinde
Serçeşmesi gürül gürül akar,
Eteklerinde açar yediveren gülleri.
Her nefes verdiklerinde binlerce hayat biter.
Yürüyorum mavimsi yeşil dağlarında memleketimin,
Dönüp bakıyorum geçmişe,
O güzel günlere....

Ya şimdi;
Dipçik, job, açlık, sefalet ürkütmüş yüreğimi.
Sindirmiş vatanını seven herkesi.

Yağmurlarda ıslanmıştım memleketimde,
Düşler alemindeydim gibi.
Bir zamanlar bahtı açık bir memiştim,
Yollarda kervan,
Hanlarda mehman,
Ben seferi devran...
Kışlık, kuşluk soğuğunda,
Yürürdüm kar patikasında,
Hiç üşümez, acıkmazdım.
Açmıştı mavi rüzgarında nice çiçekler
Yorgan olmuş baharda kayın tarlasına,
Yolum yolağım oldu hep vadiler,
Düş bahçelerimdeki mavi çardaktayım.
Serçeşmesiydi hep suyundan içtiğim,
Ve hayat bulduğum.

Ya şimdi;
Uğruna kendimi adadığım memleketim,
Zebil, sersefil edilmiş gençliği,
Odağında yuvalanmış bir sürü yılan, çıyan...
Şu güzel ülkemin.