Güzel sözlerin boynu bükük

Güzel sözlerin boynu bükük bu gece
Yalnızlığa ve hasrete ant içmiş ay
Perdeler kapanmış asi sokağın evlerinde
Sabahçı kuşların uykuları kaçmış
Bir soğuk, bir kar, bir zemheri
Felaket olmuş etraf, derbeder olmuş
Saatler durmuş, akan dere susmuş
Rüzgar esip gelmiş uzaktan
Küfürler getirmiş çok uzaktan
Yolcular erken başlamış güne
Daha günün ilk saatlerinde
O gemi erken kalkmış limandan
Derya deniz susmuş, keskin sessizlik
Sade kahvelere şeker karışmış heyhat
Bir virgül koymuşlar adı olmuş hayat
Şiirler yazılmış, türküler söylenmiş
Ne mana, ne lüzum, ne kibir
Bir dörtlük olunca bitmiş her şey
Dipsiz kuyular yargı kesmiş
Hüküm giymiş insanlık
Katil de Nebi de atılmış aynı kuyunun içine
Acımasızca kapanmış gözler uykuya
Damla damla haşince akmış inkarlar
Ağlamak ne fayda bu saatten sonra
Olan oldu, giden gitti, biten bitti
Çok yüksek bir sesle sustu edepliler
Kalem tutmayı bilmeyenler yazar oldu
Kelimeler bir bir intihar ettiler
Kalemlerin ucu kırık...
Velhasıl kelam
Güzel sözlerin boynu bükük bu gece...