444-
Bir yanda can alan terörü zillet
Bir yanda cana can isteyen illet
Ağlaya ağlaya uyuyor millet
Heyhat şu gözlerin kurusu lazım
445-
Hayat bazen, yüzden geriye defalarca sayıp "ondan" sonraya bir türlü geçemeyecek kadar zordu. Çünkü hep bin parçaya bölerek üzüyordu.
446-
Demiş miydim,
Kendi hikayeni yazmak istersen aşkı tanırsın.
Ararsan huzuru başka yerde bir kâbusla uyanırsın.
447-
Yani diyeceğim o ki…
Duygular hissizliğiniz ve umursamazlığınız yüzünden intihar eder.
Oysa sevmek yalnızların işi, yüreğinde bıraksanız da bin keder.
448-
Öncelikle;
Egonuzu, asabiyetinizi, kurallarınızı, hesaplarınızı, ön yargılarınızı koyun vicdan denen keskin bıçağın önüne. Ömrünüzde bir kez olsun, alın kibrinizi merhametinizin yönüne..
449-
Kurtulmak ne güzel bir kelime
Oysa sessizce çığlık attırır,
Yine döner her seferinde içine
Uykuda bile kalbini kanattırır.
450-
En huzurlu nefesin bile bir bedeli var,
Bu dünya kimseyi canına okumadan
Öbür tarafa yollamıyor.
451-
Haklısın;
İnsanın kayıpları arttıkça
Sitemi kaçınılmaz oluyor.
Ve sonra, ne zaman yağmur yağsa,
Yokluğu gözlerine doluyor..
452-
İnsan sığınacak bir liman arar, içindeki denizde boğulurken..
453-
Beklediğin biri varsa tüm gelenleri o sanırsın..
Kayıt Tarihi : 29.8.2017 09:51:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!