Güzel Sözler Şiiri - Mahmut Aldemir

Sevmiyorsan kimseye verme gönül
Ağırdır sonradan ödenen ödül
Güle nazar etme değilsen bülbül
Gül sahibi dar günde ister ödül
Kalbinden sil sevgiden kalmasın iz
Zalime buyun eğmedim çökmem diz
Gurbet ellerinden kalmışım evsiz
Ölüme razıyım yaşamam sensiz
Kibir kurbanıdır toprak sahibi
Dilinde salavat bilmez Habibi
Hasrete boğulmuş üzme garibi
Seni izler katiplerin katibi
Doğurmayan nasıl oluyor ana
Büyü bebek her şey çıkar meydana
Allah diyen gönül vermez şeytana
Tüm millet haddini aşmış baksana
Akşam yemin gündüz işleriz haram
Haddimi aşmam yalanla yok aram
Işık vermez ardımda yanan çıram
Güle güle dostum gelecek sıram
Bana gönül verme değilim aşık
Yare gönül versem isterler başlık
Nifak yutuyorum elimde kaşık
Pis boğaza nasıl olmuşum aşık
Hazır lokma arar gözlemci martı
Kılıfa gizlenmiş İslamın şartı
Söz ver sözünden cay eksi ve artı
Bu gün yazdıklarım her şey abartı