kimi insanlar birinin gülmemesi için,
icab ederse, bir ömür ağlamayı göze alırlar.
öyle insanlar var ki; kimisi bir başkası fakir kalsın diye,
kimisi de bir başkası zengin olsun diye kendi çıkarlarından
vazgeçerler.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta