Güzel Sözler 4 Şiiri - Hüseyin Arslan 7

kimi insanlar birinin gülmemesi için,
icab ederse, bir ömür ağlamayı göze alırlar.

öyle insanlar var ki; kimisi bir başkası fakir kalsın diye,
kimisi de bir başkası zengin olsun diye kendi çıkarlarından
vazgeçerler.

biri saatlerce konuşur, kimse duymaz.
biri bir laf eder bütün cihan tadına doymaz.

ben kendimi kara bir taş sanmıştım,
meğer ki çamura düşmüş bir mücevermişim.

insanların değerli bir eşyası kırılıp hasar görünce
hem üzülürler, hem de ona bir bahane bularak
kendilerini teselli etmeye çalışırlar.

her insanın ruhunda bir çocuk vardır,
insan büyüyor olgunlaşıyor ilim bilim sahibi oluyor,
içinde ki o çocuk ise hep çocuk kalıyor.