bir hayat çıkıyor ezgilerin ve renklerin içinden
bir umut seziyorum belli belirsiz, sessiz
derinden geliyor, taa insan olmanın nüvesinden
bir gülümseme süzülüyor dudaklarımdan yüreğime
yüreğim, uçsuz bucaksız baharlar ikliminden
coş ve koş anlamlandırdığın tüm bildiklerinle
bir dahası yok diyor, öp diyor hayatın ellerinden
bir yudum su ver ve filizlensin düşlerin
düşlerinde uyanan, can bulsun gözlerinden
ruhunda akan nehirler taşsın yatağından
bir damla yağmuru esirgeme göklerinden
masmavi ufuklar ağarsın özlediğin tan yerinden
geceden artan hüzün, gözyaşlarına yetmez
yarına bıraktıklarının, şimdi kurtulmalısın izlerinden
harabe bir şehir kurma dimağında, viran
köşkü sarayı umutlarınla kur, öz ver hayallerinden
söz ver yeniden doğuşlarına ve söz ver konuşsun
susmasın cesaretin güç alsın dağ yüreğinden
ve yüreğin gümrah nehirler gibi coşsun coşsun
Kayıt Tarihi : 29.12.2009 16:41:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!