Güzel Sende İstanbul

Tanırım bir güzel sende İstanbul
Adını söylemek istemiyorum
Allahın çok güzel yarattığı kul
Ondan başkasını sevemiyorum

İstanbul İstanbul sende güzel çok
Baktımda içinde onun gibi yok
Kaşları yay gibi kirpikleri ok
Vururda kalbimden diyemiyorum

Bana sor İstanbul aşkın tadını
Anmaktan usanmaz onun adını
O birgün olacak kimin kadını
Ne zaman nerede bilemiyorum

Ya O geçmi geldi ya benmi erken
Aşığım bir daha sevemem derken
İstanbul içinde o güzel varken
Ayrılıp bir yere gidemiyorum

Saçı uzun kara gözleri ela
Özenip yaratmış onu da mevla
Beni mecnun etti kendisi leyla
İstanbul ondan vaz geçemiyorum

Çok masum bakışı gül gibi açar
Sanki ceylan gibi yürürde kaçar
Bulunduğu yere sevgiler saçar
İstanbul sırrına eremiyorum

Kimbilir o başka ele yazılmış
Günleri ömrüne nasıl dizilmiş
O gonca gül daha bense ezilmiş
İstanbul ona el süremiyorum

Bu duyguyu ondan hep esinlendim
Derdiyle yandımda ben hüzünlendim
Ona hep mutluluk sevgi dilendim
Yok onun kusuru göremiyorum