Güzel Şehir Hatay Şiiri - Selim Suçeken

Güzel Şehir
Hatay'a

...
Akdeniz en güzel tonuyla mavilenirken
Çiçeklenirdi de martılarla yeniden
Gitmeliydim
İçimde koskoca bir ayrılık sancımıştı bir kere
Tiz sesler korosu çocuklar ürkmüştü
Saçların kızıl rüzgarlarla dalgalanmıştı
Dışarıda ayrılık sağnağı başlamıştı

Gözlerin ıslanmıştı
Bu seni son görüşümdü

Oysa bir zamanlar
Portakal çiçeği renginden
Denizinin kararsız dalgalarından
Defne kokulu ellerinden
Baharı koklamıştım güzel şehir

Şimdi sen kokmayan bu kışta

Kızıl kökleriyle damarlarımdan
Kan çeken hasretinin gölgeleri
Palmiye bezeli her düşten sonra
Sevdamın yolunu keser neden
Söyle ey güzel şehir
Şu kısa ömrü tüketmeden
İncir dallarının ikliminden
Görebilir miyim seni yeniden
...

Selim SUÇEKEN