Güzel Olanın Kısa Ömrü

Üşüyor musun?
Bende!
Şakımızda üşüyor besbelli
Isıtmaya yetmez kibritimin alevi
Bilirim geceleri,geceler asi
Nisan gecelerden asi...

Ben büyük bir öykünün küçük uncu çocuğu
Nisansızın giriverdim bu serüvene
Hazırlıksızdım seni görmeye
Seni görüpte ölmeye!

Benim ırmaklarım sana doğru aktı
Yollarımın hepsi sana çıktı
Ve atlarımı hep ışığına sürdüm,
Gözlerinin o parlak ışığına...
Şimdi atlarım yorgun,
Yollarım kırık dökük,
Irmaklarım kuruyor.
Güç ver bana,kudretini göster ey yar!
Nefesin ılık mı hala?

Belki susmalıyım artık,belki susmalıyız
Susturmalıyız tüm dünyayı,küllenmiş bu sevdanın ayazında
Külü bile savrulmuş aslında
Sahte gülüşlerin anavatanı olan fotoğraflarda.
Gülme,beni kahretme
Çünkü bilirsin
Yar da yanar gururun yanında...

Soluk soluğa yaşadık bu sevdayı
Ve iz bıraktık buğulanmış her camda...

Hiçbir şair,hiçbir şiirini,hiçbir zaman bize ithaf etmedi
Oysa biz her şairden bir şiir çaldık
Ve her şiirde bir parçamızı bıraktık
Ama eksilmedik aksine arttık
Bu sevdayı artarak soluk soluğa yaşadık.
Hiçbir şaire çaktırmadan
Aslında her şiirde başrol oynadık.
Kerem'dik Aslı'ydık,Leyla'ydık Mecnun'duk
Ama en çok.......

Ve güzel olan herşeyin kaderini bizde paylaştık.