- Güzel Niksar… -

Bir başka güzellik vermiş Yaradan.
Mevsim mevsim açan güllerin güzel.
Öylesi fidanlar doğmuş anadan.
Uzaktan görünen ellerin güzel.

Kara taş döşeli bir cadde vardı
Ne çamur görürdük nede tozardı
Çanakçı bir başka,başka azardı
Seher vakti esen yellerin güzel.

Canik dağlarıydı sıkıca saran
Kalenin bağrına dikçe saplanan
Yeşille ovası dağı kaplanan
Yıkılmış esneyen köylerin güzel.

Maduruy du adı bilmem ne şimdi
Mahallem, ailem, aşım, işimdi
Gözümün üstünde yaydı kaşımdı
Sırt sırta bel veren evlerin güzel

Taş bina kıyamda tarihe karşı
Önünde meydanı iç içe çarşı
Minare heybetli binaya karşı
Keşfi’den yükselen seslerin güzel.

Arasta yorgundu leylekli hasta.
Köprüyü geçince Emrah yamaçta
Hasretim tozuna bak gönül yasta
Habersiz ses veren sellerin güzel.

Bir başka güzeldi sende okumak
Attığım adımda sevda dokumak
Gizli sevgiliyle aşkı yaşamak
Mertlere soy veren döllerin güzel.

Ömrümün son demi! Görmek isterim
Yanılmaz bilirim güçlü hislerim
Bir O’nu sevmiştim onu gözlerim
Hasretim! Gel diyen gözlerin güzel

Bu sevda içimde kaynar ha kaynar
Bir umut beklerim hislerim oynar
Saçının teline değişmem on yar
Yazına dur diyen güzlerin güzel.

Naim’im sevdamı bildiremedim.
Bu yüzden bahtını güldüremedim.
Hasreti büyüdü öldüremedim.
İçimde harlanan közlerin güzel.

Karamürsel - 13 Ekim 2010 /00.52