Güzel Kızım Şiiri - Cafer İslah

Daha dündü,
Hatta dünden de yakın,
Senin,
Ellerini tuttuğum,öptüğüm.
Kokusuna doyamayıp,
Tekrar tekrar kokladığım,
Canım yavrum,
Can özüm.
Güzel kızım.
Şimdi büyüdün mü sen?

Hep!
Yaramazlıklarla dolu günlerin vardı,
Hareketliydin.
Sonra…
Dünya tatlısı şirinlikler yapardın,
Hep kendini çok sevdirirdin.
Hiç kızamazdık sana,kızamazdık
Hiç bıkmadık senden, bıkamazdık
Çünkü sen bizim,bir tanemizdin.
Can özüm,
Güzel kızım.
Şimdi büyüdün mü sen?

Bu gün!
Başka bir yaramazlık yapmışsın,
Dünyalar güzeli gelin olmuşsun.
Ama,
Bu kez,şaka değil,
Oyun değil, gerçek olmuşsun.
Giymişsin beyaz gelinliği,
Ellerinde kına.
Bilmediğin bir yola koyulmuşsun,
İnşallah mutlu olursun.
İnşallah çok mutlu olursun.
Can özüm.
Güzel kızım.
Demek ki büyümüşsün sen.

Yıllar,
Ne de çabuk geçmiş,
Hiç doyamamışız sana.
Sende doymamışsındır eminim,
Burdaki hayatına.
Ama,
Neylersin kadermiş.
Şimdi gideceksin,evinden,bizden
Yine öpeyim ellerini.
Koklayayım bebeklik kokundan çiçeğini.
Yolun bahtın açık olsun,bir tanem.
Can özüm.
Seni çok seviyoruz.
Güzel kızım.
Yinede benim gözümde büyümedin sen.