Denizden yeni çıkmıştı
Havlusu da yoktu yanında
Islak kaldı bir süre
Kum saati bile ıslandı
zaman durdu anlayın artık beyler o derece
Teninde su damlaları geziniyordu özgürce
Ayrılık vakti geldiğinde gözyaşı olup hıçkıra hıçkıra terk ediyorlardı, bedenini
Deniz ilk defa kokusunu isteyerek verdi herhalde
Salına salına geçti önümüzden
Birden durdu zaman durdu sonra kumsala oturdu
Uzattı narin ayaklarını dalgalara
Denizde dalgalarını verdi memnuniyetle
Aklıma sahile vuran balıklar geldi
Kim dayanabilirdi ki bu güzelliğe
Beni sorarsanız tutuldum yine
Bütün bu manzara karşısında ben
Allah sahibine bağışlasın demeyi düşündüm sadece
Diyemedim...
Kayıt Tarihi : 30.8.2013 20:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serkan Sinan](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/08/30/guzel-kiz-31.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!