Güzel Kim Şiiri - Üzeyir Aydın

Güzel Kim

Umuda koşamam, hayal kuramam
Tarla yorgun tohum fide durgun
Saklasak yaşımız, ak düşmüş saçımız
Yürek yandı küllendi köz oldu
Yel yok sel yok uçsun ya da aksın
Toprak yorgun aç, susuz tohum
Köksüz dalsız kıraç tarla
Umuda koşmaktan, hayal kurmaktan
Yorgun düştüm, hayata küstüm
Koşamam, uçamam, kendim tutamam
Annemin duası, babamın bedduası alamam
Muhatap ararım karşımda bulamam
Sevdim bir güzel yok oldu uçtu gitti
Yürek yangını sanki köz oldu
Umutsuzluk umut oldu bir sevgi buldu
Bir vardı bir yoktu derken kayboldu
Yürek közlemiş
Yanmış yoğrulmuş özlemiş
Şahin olsam uçsam havada kapsam
Bulut olsam, yağmur olsam yağsam
Seni ıslasam içine aksam
Yüreğinde sevgi benim mi baksam
Benim değil benim olamaz beni bulamazsın
Sen sevgiye muhtaç sevgisiz duramazsın
Hani dersen gelirim ben senin için eririm
Sevmesen de hep ben severim
En vefalı gönül güzeli sevendir
Güzel kim dersen aşkı bilendir
Yürek pasını silendir

Cebirin Defteri; 23; ocak,2010; Kütahya