Güzel Kaybettik Şiiri - Sezai Efiloğlu 2

Gelmişimden geçmişim böyle siline
Suscağı yeri bilsin söyle diline
Kimi zaman sır küpüyüz öyle biline
Sırların dünyâsına güzel kaydettik

Topraklığımız ruhumuzdan sökülüp
Sefâletle kulun önünde bükülüp
Damla damla kör vicdanlardan dökülüp
Tükenen insanlığa güzel aybettik.

Ehemniyetsiz kaldı bütün kutsiyât
Ayaklara düştü sonunda haysiyet
Kurudu vicdanlar köreldi hissiyât
Acıya katkı yapıp güzel seyrettik

Uzun hava sandık ağıtı gazeli
Defîleye sunduk nâmahrem özeli
Elimizin tersiyle ittik güzeli
Çirkinlik tavan yaptı güzel meylettik

Nasıl bir insanız nasıl bir illettik
Ölümüze caz,senfoniler dinlettik
Açtıkça kanattık vurdukça inlettik
Söyle hangi yarayı güzel eylettik.

Sümen altı edildi dertliliğimiz
Tatlı dille yumuşardı sertliğimiz
Ne adamlık kaldı nede mertliğimiz
Ardımızdan kem sözü güzel söylettik.

Kapıldık binbir kere çarkedemedik
Rüzgarınoğlunu hiç farkedemedik
Hırslara yenik düştük terkedemedik
Olan biten her şeyi güzel kaybettik..