Güzel Kadin! Şiiri - Nihat Yasul

Eylül bakisli güzel kadin
Ne güzel bir islik sesi öyle
Namelerin esir eder sana kulagimi
Kalbimin en derin kösesine ulasir.

Simsiyah saclarin ne güzel dalgalaniyor öyle
Ressamlar ellerinde fircalar diz cökmüsler önünde
Fotografcilar köselere sinmisler sen beklerler
Hos geldin sonbahara hükmeden güzel.

Oysa dagilmisti yazdan kalan ne varsa icimde
Kıziyordum aslinda kirlangiclar senden göc edince
Icim eriyordu sanki yemyesil agaclar yapraklarini dökünce
O bakislarin silip süpürdü atti kizkinligimi,nedense

Ne güzel yeniden baslamak duygusu bilirmisin?
Körelmis duygularinin zincirlerini kiriyorsun
Gördügün gözlerdeki o kivilcimi
Gülüsüne esir olasin geliyor bir an susuyorsun.

Ey hayatimi hallac pamugu gibi sallayan kadin
Esir etme sakin beni kendine
Bekle kis sakin gelme daha gelme
Az daha sonbaharin nefesini cekeyim icime .
Nihat yasul(sairnihat)