Güzel Kadın Şiiri - İbrahim Şık

Bir kadını sevdim oda evliydi
Her gün kahırlıydı gözü nemliydi
Hayatından bıkmış hali belliydi
Küsmüştü hayata bu güzel kadın

Sanki dünya ona inan çok dardı
Hayata diyecek çok sözü vardı
Sonunda eline bir kadeh aldı
İçti içti isyan etti bu güzel kadın

Yanına gittim de hatırını sordum
O anlatıkca inan, inan ben doldum
Bir kitapsız uğruna dedi ne oldum
Ağladı ağladı gitti o güzel kadın

Bir ara durdu, durdu gözüme baktı
Cebinden bir sigara çıkartıp yaktı
Ah çektikce gözünden sanki sel aktı
Kahretti yaşamaya o güzel kadın