Ey İzmir! Sen dünyanın en güzel şehirisin,
Baharda meltemlerin, hele imbat yellerin,
Kıymeti bilinmeyen bir gurbet gelinisin,
Mahzunluğu nağmeler sazındaki tellerin.
Nedendir bilinmez ki; seni hakir görürler,
Sende hayat bulanlar vefasızdırlar sana?
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
