Güzel İnsanların Zamanından Geldik

Güzel insanların zamanından gelen nesilleriz biz
Yaşama dair ne varsa her şey doğaldı o zamanda
Acılarda, sevinçlerde çok sahiciydi
Bir tek televizyon tüm mahalleye yeterdi mesela
Hepimizin sineması komşu evlerdi
Cümbür cemaat toplanıp birlikte ağlar birlikte gülerdik
Bir tek bakkal hepimizin sırdaşıydı
Zenginde fakirde orada eşitlenirdi
Hele harçlıklar birleşince
Bir tek pamuk şekerinden bütün çocuklar doyardı
Bir bardak su hepimize yeterdi
Kana kana içerdik hayatı
Diz yaralarımızda filizlendi yaşam sevdası
O masum kavgalarda öğrendik barışı
Komşu camlarda kırılan düşlerde bilendi yarınlarımız
O yüzden bilmeyiz yalanı dolanı
Komşu canlarda büyüttük vefayı, sadakati ve paylaşmayı
O yüzdendir bugüne dünlerin penceresinden bakıp hüzünlenmemiz
O yüzden hep sorarız
Nerede kaldı yokluktan varlık çıkarmak?
Nerede kaldı koşulsuz sarılmak?
Nerede kaldı sahici yaşam?
Her neredeyse o bakir duygular,
Yaşatmayı bilenlere bin selam olsun..