düşer ruhlarına yorgun gölgeleri
kimi dağlar ardında yitirmiş kuzuyu
kimi deniz kıyısında bekleşir durur
uzak bir maviliğe açılan geleceği
gülüşleri belirince yanık yüzlerinden
gün rengi çiçekler yeşerir düzlerden
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta