Sen!
Anadolu’nun bağrından kopup gelen yiğit!
Sen ki, nakış nakış işlersin,
sevdanı emeğine, emeğini sermayene...
Gönlünü, yüreğini ve bileğini koyarsın ortaya.
Yoklukla, açlıkla bilenirsin,
ama biliriz; bir lokma ekmektir derdin...
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.



