Güzel İnsanlar Şiiri - İbrahim İşçioğlu

Nerde kaldı o güzel İnsanlar 

Sırtlarında kendi cennetlerini taşıyanlar 

Tebessümleriyle sevgiyi çoğaltanlar 

Yokluğa rağmen şükür kuşananlar 

Emanete sahip çıkanlar 

Sarıldığında merhamet kokanlar 

Konuştuğunda yüreğe dokunanlar 

Sustuğunda dağ gibi duranlar 

Nerde kaldı o güzel Adamlar 

Çınar gibi ayakta ölenler 

Dostuna dost düşmanına mert 

Sözünden ölsede donmeyenler 

Evlatlarına baba eşlerine korunak olanlar 

Komşu olanlar varis olacak kadar 

Arkadaş olanlar sırt sırta vermiş sıradağlar  gibi duranlar 

Gittiler o güzel Adamlar gittiler onlar bizim atamız ecdadımızdılar