Tüm umutsuzluklara rağmen gülmeyi unutmadım.
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Devamını Oku
Yaşamayı öğrendim hayatta, ayakta kalmayı.
İnsanları öğrendim, yüzlerinde maske.
Savaşmayı öğrendim, yenmeyi dövüşmeden.
Gözpınarlarım yaşla dolsa da bunları saklamayı öğrendim
Gözlerim ufka bakarken daldı
Sözlerin beni benden birazcık aldı
Kötü günler belkide mazide kaldı
Sen hep yanımda ol ey güzel insan
..........derken final güzel şenay hanım.kutlarım.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta